نه یار هرکسی را رخسار می نماید

نه هر حقیر دل را دیدار می نماید

در آرزوی رویش در خاک خفت و خون خور

کان ماه روی رخ را دشوار می نماید

بر چار سوی دعوی از بی نیازی خود

سرهای سرکشان بین کز دار می نماید

سلطان غیرت او خون همه عزیزان

بر خاک اگر بریزد بس خوار می نماید

گر مرد ره نه ای تو بر بوی گل چه پویی

رو باز گرد کین ره پر خار می نماید

زنهار تا بپویی بی رهبری درین ره

زیرا که این بیابان خون خوار می نماید

گر مردیی نداری پرهیز کن که چون تو

سرگشتگان گمره بسیار می نماید

در راه کفر و ایمان مرد آن بود که خود را

دایم چنانکه باشد در کار می نماید

در کار اگر تمامی در نه قدم درین ره

کاحوال ناتمامان بس زار می نماید

کو آتشی که بر وی این خرقه را بسوزم

کین خرقه در بر من زنار می نماید

اندر میان غفلت در خواب شد دل من

کو هیچ دل که یک دم بیدار می نماید

جمله ز خود نمایی اندر نفاق مستند

کو عاشقی که در دین هشیار می نماید

در بند دین و دنیی لیکن نه دین و دنیی

سرگشته روزگاری عطار می نماید